امانت در حقوق ایران و دین اسلام به عنوان واگذاری یک مال یا حق به شخص دیگری با شرایط و مقررات معین تعریف میشود. در این مفهوم، فردی که امانتدار نامیده میشود، مال یا حقی را که به دست او رسیده به موجب اعتماد صاحب حق یا مال، نگهداری و حفظ میکند و باید در اجرای شرایط و مقررات مربوط به امانت عمل کند.
بر اساس قوانین ایران، امانتدار مکلف است مال یا حق مورد امانت را به امانتگیرنده تحویل دهد و در انجام وظیفه امانتداری دقت و احتیاط لازم را بهکار ببرد. همچنین، امانتدار در صورتی که در انجام وظیفهاش کوتاهی نماید و زیان به امانتگیرنده وارد شود، موظف به پرداخت خسارت میباشد.
در دین اسلام نیز مفهوم امانت به عنوان یک ارزش اخلاقی و مسئولیتی تأکید شده است. در قرآن کریم و روایات اسلامی، امانتداری به عنوان یکی از ارزشهای اخلاقی و معیارهای انسانیت تأکید شده و افراد به رعایت امانت و وفاداری به تعهدات مورد اعتماد خود تشویق شدهاند. به عنوان مثال، در آیه ۲۷۷ سوره بقره آمده است:
"یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَکُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ ۚ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا".
بنابراین، در حقوق ایران و دین اسلام، امانت به عنوان یک ارزش اخلاقی و حقوقی مورد تأکید است و افراد به رعایت و وفاداری به امانتداری تشویق میشوند.
با ما همراه باشید.
راههای تماس با ما:
تلفن:09121145123